گزارش مهمترین رخدادهای نوامبر ماه بلوچستان

در این گزارش مهمترین رخدادهای مهرماه بلوچستان را از نگاه مردم بلوچ جویا خواهیم شد.

بندر چابهار از تحریم های ایالات متحده معاف شد

ایالات متحده‌ی  آمریکا به درخواست هند، و به منظور کمک به توسعه‌ی افغانستان و انتقال کم‌هزینه‌تر کالا از هند به آن کشور تصمیم گرفت بندر چابهار را از تحریم‌ها معاف نماید. افعانستان کشوری محصور در خشکی بوده و همواره در بحث انتقال کالا از طریق پاکستان با مشکلات زیادی مواجه بوده است. بندر چابهار تنها بندری است که ایران را به اقیانوس وصل نموده و می‌تواند افغانستان و آسیای میانه را به اقیانوس هند متصل نماید.

در حال حاضر فاز اول اسکله‌ی شهید بهشتی چابهار تکمیل گردید و قرار است به صورت کامل تحت کنترل شرکت‌های هند قرار گیرد.

چابهار با حدود ۱۳۰۰۰۰ نفر جمعیت از محروم‌ترین مناطق  جغرافیای ایران است که بخش عمده‌ی مردم آن حاشیه نشین بوده و از حداقل امکانات رفاهی برخوردار نیستند. مردم چابهار از وجود منطقه‌ی آزاد، مجتمع های پتروشیمی و صنعت فولاد آنجا کمترین بهرهای نبرده‌اند؛ و این افراد غیر بومی وابسته به حاکمیت ایران هستند که از پتانسیل های اقتصادی آنجا منتفع می‌شوند و ثروت آنجا را غارت می‌نمایند.

به جز پروژه‌های یاد شده، جمهوری اسلامی طرح آمایش جمعیتی (demographic change) سواحل مکران را نیز در دست دارد تا با ساکن نمودن دو ملیون و نیم نفر از افراد غیر بومی و تبدیل نمودن مردم بومی به اقلیت، سیاست‌های تمامیت خواهانه‌اش را پیش برده و هر چه بیشتر حقوق انسانی ساکنان بلوچ آنجا را تضییع نماید؛ امری که به خشم  و واگرایی بیشتر مردم بلوچستان منجر خواهد شد. 

تجربه اثبات نموده است که هر گاه نظامی تمرکزگرا و غیر دموکراتیک با گرایش‌های ناسیونالیستی مبتنی بر حاکمیت یک ملّت خاص در کشوری حاکم باشد؛ همانگونه که در ایران شاهد آن بوده‌ایم، توسعه‌ی اقتصادی مناطقی که اکثریت آنها از ملّت‌های دیگری هستند تنها در جهت منتفع شدن ملّت حاکم و وابستگان آن از مزایای اقتصادی آن مناطق عمل می نمایند و حاکمیتِ در مرکز، و عوامل آن در این مناطق به منظور حفظ و توسعه‌ی این فرصت‌های اقتصادی در جهت هر چه بیشتر امنیتی کردن فضا پیش خواهند رفت. پس تا زمانی که حق حاکمیت مردمان این مناطق ذیل یک سیستم غیر متمرکز به رسمیت شناخته نشده باشد، توسعه‌ی اقتصادی این مناطق نه تنها به عنوان یک فرصت برای مردمان آنجا تلقی نخواهد شد، بلکه زندگی و سرنوشت آنها با خطر و تهدید روزافزون مواجه خواهد شد.

آزاد شدن پنج تن از گروگان‌های جیش العدل

محمد علی جعفری فرمانده‌ی سپاه پاسداران ایران در یک نشست خبری در قزوین از آزادی پنج تن از نیروهای بسیجی طرح امنیت و هنگ مرزی میرجاوه که در تاریخ ۲۳ مهرماه توسط جیش العدل در منطقه‌ی صفر مرزی “لولکدان” از توابع ریگ ملک شهرستان میرجاوه به اسارت گرفته شده بودند خبر داد.

پیشتر خبرهای متناقضی از تعداد، هویت و وابستگی سازمانی گروگان‌ها توسط خبرگزاری‌های رسمی ایران منتشر شده بود، امّا جیش‌العدل طی بیانیه‌ای تعداد آنها را ۱۲ نفر اعلام نمود.

“جیش العدل” از گروه‌های مسلح فعال در بلوچستان ایران است که مانند سلف خود “جندلله” خود را مدافع حقوق اهل سنت بلوچستان معرفی می‌کند. این گروه در اقدام‌های انتقام جویانه‌اش به کشتار جوانان کرد و‌ احواز توسط جمهوری اسلامی نیز اشاره کرده و حتی فراتر از جغرافیای ایران مسئله‌ی سوریه و دخالت حکومت ایران در کشتار مردم آنجا را به میان کشیده است.

 دستگیری چهار جوان بلوچ در ایرانشهر و چابهار

به گزارش کمپین فعالین بلوچ چهار نفر از اهالی “مورتان” از توابع شهرستان سرباز که دارای رابطه‌ی خویشاوندی با یکدیگر نیز هستند در ۲۱ آبان ۱۳۹۷ توسط اداره‌ی اطلاعات دستگیر و به مکان یا مکان‌های نامعلومی منتقل شدند. هویت این چهار نفر بدین صورت احراز شده است:

“ذاکر آسکانی فرزند فیض محمد”، “محمد لله زهی فرزند عبدالقادر”، “سعید عبیدی فرزند عبدالقیّوم” و “ثاکم آسکانی فرزند عبدالحلیم”.

این افراد همزمان و در شهرستان های چابهار و ایرانشهر دستگیر شده‌اند.اتهام آنها تاکنون اعلام نشده و بستگان آنها در مراجعه به سازمان های امنیتی پاسخ روشنی دریافت نکرده‌اند.

کشته و زخمی شدن سه شهروند بلوچ در اثر انفجار مین

بر اثر انفجار مین در روز پنجشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۷ در دهستان “کلگّان” واقع در بخش جالق از توابع شهرستان سراوان دو شهروند بلوچ کشته و یک تن نیز زخمی شده است. دو نفر از قربانیان این حادثه به نام های “شاه حسین” و “آصف” می‌باشند که از اهالی جالق بوده‌اند، و هویّت نفر سوم تاکنون احراز نشده است.

سالانه ده‌ها نفر در نقاط مرزی وهمچنین نواحی غیر مرزی در بلوچستان کشته می‌شوند. سپاه پاسداران که امنیت ۳۰۰ کیلومتر نوار مرزی را در بلوچستان به عهده دارد به بهانه‌ی “تامین امنیت” و مبارزه با “تردد اشرار و قاچاق مواد مخدر” به کاشت مین در نقاط مختلف بلوچستان اقدام نموده است؛ حال آنکه از نصب علائم هشدار در نقاط مذکور خودداری ورزیده  و اطلاع رسانی لازم را در میان افراد بومی انجام نداده است.

این امر نه تنها کمکی به قطع جریان ورود مواد مخدر به کشور نکرده، بلکه قربانیانی به جای گذاشته است که عمدتا انسان‌های عادی و بیگناهی بوده‌اند که در جستجوی یافتن چراگاه هایی برای گوسفندانشان مجبور به جا به جایی در مناطق مرزی هستند. به چوپانان و دامداران می‌توان دام های آنها و همچنین گونه‌هایی از حیات وحش منطقه را اضافه نمود.

تخمین تعداد دقیق قربانیان در سال به دلیل پراکندگی جمعیت، میزان بیسوادی مردم در این مناطق، کمبود امکانات اطلاع رسانی، و همچینین عدم آگاهی مردم از حقوق خویش ممکن نیست. به عوامل فوق می‌توان خفقان ایجاد شده توسط جمهوری اسلامی درمنطقه را اضافه نمود.

بخش جالق در شمال شرقی شهرستان سراوان واقع شده است. جالق از شمال به بخش مرکزی شهرستان خاش، از مشرق به پاکستان، از جنوب به بخش بم پشت، و از جنوب غربی به بخش مرکزی شهرستان سراوان محدود می شود.

-عدم رسیدگی به وضعیت یک زندانی در زندان زاهدان

یک زندانی به نام “امید آلاده”، در تاریخ ۵ آبان ۱۳۹۷ در زندان زاهدان توسط رییس و مسئولان زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و از ناحیه‌ی پا دچار جراحت و ورم شدید شده است: مسئولان زندان پس از خیس نمودن پاهای وی ضرباتی را به ایشان وارد نموده‌اند. به علت وجود درد فراوان، گمان می‌رود پای این زندانی ترک خورده باشد، امّا مسئولین زندان نه تنها از رسیدگی به وضعیت جسمی آقای آلاده سرباز زده‌اند بلکه مسئول حفاظت زندان در جواب درخواست وی گفته است: “خودم با لگد پاتو درست می‌کنم”.

آقای امید آلاده به اتهام قتل در تاریخ ۲۱ مهرماه بازداشت، و به زندان زاهدان منتقل شده است. این زندانی یک سال پس از بازداشت توسط شعبه‌ ۲ دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد.

هرانا طی گزارشی به وضعیت نامناسب زندان زاهدان و مشکلات زندانیان محبوس در آن پرداخته است. عدم رسیدگی پزشکی، نبودن وسایل مورد نیاز زندانیان در فروشگاه زندان، محرومیت زندانیان از مرخصی به دلیل رفتارهای سلیقه‌ای مسئولین زندان، نبود وسایل گرمایشی و سرمایشی، و رفتار بد مسئولین زندان و دفتر قاضی زندان با خانواده‌های زندانیان از جمله مواردی هستند که خبرگزاری هرانا در گزارش خود از آنها سخن به میان آورده است.

-محرومیت دو زندانی از دسترسی به امکانات پزشکی

دو زندانی بلوچ زندان زاهدان به نام‌های “رضا بامری” ۲۷ ساله و “مراد محمد ده‌بلوچ” ۴۵ ساله در وضعیت جسمانی سختی به سر می‌برند.

آقای بامری در یکم آبان ماه توسط مسئولین زندان در نقطه‌ای از زندان که دوربین‌ها آن را پوشش نمی‌دهند با استفاده از کابل و لوله‌‌ی پولیکا مورد ضرب و شتم قرار گرفته و یک پا و چند دندان ایشان شکسته شده است. این زندانی به بهداری زندان منتقل شده و پس از آن، روانه‌ی سلول انفرادی می‌گردد و به مدت ۱۴ روز در آنجا محبوس می‌شود. بعد از اینکه ایشان از سلول انفرادی آزاد می‌شوند به بند ۳ زندان منتقل و بدون رسیدگی به وضیت جمسی‌شان در آنجا رها می‌گردد.

آقای بامری در بهمن ماه ۱۳۹۰ به جرم قتل بازداشت و روانه‌ی زندان شده است. سپس در سال ۱۳۹۴ حکم ایشان قطعی شده و به اعدام محکوم می‌گردد.

زندانی دیگر آقای مراد محمد ده‌بلوچ اهل روستای بسوت چابهار که به جرم اقدام علیه امنیت ملی محبوس است به علت عدم دریافت خدمات پزشکی در آستانه‌ی نابینا شدن قرار دارد. ایشان در سال ۹۵ توسط هنگ مرزی دستگیر شده و در نامه‌ای سرگشاده از زندان از شکنجه شدن توسط بازجویان دستگاه امنیتی گفته‌ است.

-جان باختن یک زندانی در زندان زاهدان

 یک زندانی که تاکنون هویت او احراز نشده است در ۵ آبان ۱۳۹۷ در زندان زاهدان جان باخته است. این زندانی پس از انتقال از قرنطینه‌ی زندان به بند ۶، به علت اسهال شدید و عدم دریافت خدمات پزشکی در همان روز فوت می‌نماید. آنطور که هرانا می‌گوید این ششمین زندانی است که در سال جاری در زندان زاهدان جان باخته است.